Zonsopgang bij de Bromo-vulkaan: m-a-g-i-s-c-h!

Aangezien we gisteren voornamelijk gereisd hebben, maak ik één blog van gisteren en vandaag. Gisteren trokken we van Jogjakarta naar Mojokerto, in Oost-Java. Met de trein! Ik was benieuwd om het verschil te zien bij ons. Het is meer beveiligd dan in ons land. We hadden vaste zitplaatsen, dus ik denk dat we het eerder moeten vergelijken met de TGV zoals wij die kennen. Er lag zelfs een kussentje klaar, er was veel beenruimte, er hing een tv-scherm en ze kwamen rond met koffie. De kaartjesknipper werd vergezeld door een militair. Onze treinrit zou vier uur duren. We hebben vooral veel rijstplanten e.a. plantages door ons raampje zien passeren. Een toiletbezoek was wel niet gemakkelijk; ik ben intussen al gewoon aan de 'Franse wc's', zijnde een gat in de grond waar je moet gaan boven hangen, maar in een super klein kotje in een trein die heen en weer waggelt, het is een avontuur op zich! Na de treinrit moesten we nog drie uur rijden naar het hotel. Onze chauffeur had 13 uur gereden om ons aan het station op te pikken. Hij reed wel erg wild, links of rechts voorbijsteken het maakte allemaal niet uit. Het verbaasde mij dat we niets geraakt hebben. Toen we vroegen het wat kalmer aan te doen, hield hij zich wel in :) Aangekomen bij de Bromo Cottages in de bergen hing er al wat mist waardoor het zicht op de omgeving beperkt was. We zijn erg vroeg gaan slapen want we moesten om 3u 's nachts al weer opstaan. Om 3u30 werden we door een 4x4 opgepikt om naar een uitkijkpunt te gaan van de Bromo-vulkaan. Dat was wel speciaal; in het begin was het nog pikkedonker en zag je een hele sterrenhemel, voor ons lag het vulkaangebied dat nog bedekt zat onder de mist. Langzaamaan veranderde het zicht en zagen we het landschap opduiken bij zonsopgang. Een magisch moment! De Bromo-vulkaan is momenteel actief dus je ziet er veel rook uitkomen. In de buurt lig nog een hogere vulkaan, die we ook even hebben zien 'exploderen'. Het was wel erg koud (vooral ook omdat je een dik uur stilstaat) maar het was het waard! Nadien gingen we met de jeep richting het gebied van de vulkaan, naar de 'zee van zand' zoals zij het noemen, al is het eerder as dan zand. De jeep reed naar een bepaald punt en daar werden we op een paard gezet. Is wel wennen en niet altijd gemakkelijk om je evenwicht op te bewaren, zeker niet als ze steil naar beneden moet gaan. Het paard bracht ons naar de voet van de Bromo-vulkaan. Daar kon je een hele steile trap (die al grotendeels bedolven zat onder het as) van meer dan 200 treden naar boven klimmen. Super vermoeiend maar als je boven aan de krater staat; wow, dit hadden we nog nooit meegemaakt! Je zag een groot gat en daaruit kwam een massa rook. Het geluid dat de actieve vulkaan maakte (gebulder, gerommel) was een beetje angstaanjagend. We stonden temidden van een maanlandschap aan de rand van een krater naar de bulderende vulkaan te kijken. Een 'once in a lifetime experience' en een van de coolste dingen die we ooit gezien hebben! Na deze unieke ervaring en een stevige maaltijd namen we afscheid van onze gids Bowo en de chauffeur en vlogen we vanuit Surabaya verder naar Denpasar in Bali, de volgende bestemming!

Weetjes
- In Java is het 5u later dan in België, in Bali 6u
- In Java spreekt men in elke provincie een eigen dialect en ze verstaan die van elkaar zelfs niet. Er is wel één algemene Indonesische taal, zoals wij het algemeen Nederlands kennen. Het lijkt me niet gemakkelijk, zo hebben ze bv. voor rijst, afhankelijk van de stap in de procedure, telkens een ander woord.
- Gerechten; rijst, kip, groenten, vis,...Geen varkensvlees want het is vnl. een moslimland.
- In Jogjakarta staat educatie centraal en vind je de meeste universiteiten terug.
- Aangezien het een moslimland is hoor je vaak de oproep tot gebed weerklinken, ze bidden immers 5 keer per dag al neemt niet iedereen dat zo strikt. De meeste vrouwen zijn wel gesluierd. In tempels zijn het echter de mannen die bedekt (t-shirt met mouw) naar binnen moeten, voor vrouwen worden er geen regels opgelegd.
- Je gaat terug in de tijd, qua werkgelegenheid vind je vooral lokale boeren met hun plantages terug. Vnl. rijstplantages, al is dat nog niet voldoende voor de bevolking; zij eten drie keer per dag rijst en om aan te grote vraag te kunnen voldoen moeten ze ook nog rijst importeren.
- Onze gids Bowo is een toppertje! Hij heeft pas een zoontje; Alfaro Vishnu Bowo :)